Mijn naam is Kristel Jager, 36 jaar en ga nu voor de 4e keer meedoen aan de Roparun.
Samen met Jan Sterk ben ik teamcaptain van dit geweldige nieuwe team! Ik heb de Roparun 3x mogen lopen en 1x gefietst. Beide een super ervaring! Na de 2e Roparun werd de wens om een eigen team te hebben steeds sterker. Maar dit kon ik niet alleen. Vorig jaar hebben Jan en ik besloten om dit samen te gaan doen, straks staan we samen met ons team aan de start aan Parijs! Dit jaar zal mijn Roparun extra bijzonder zijn. Allereerst omdat iemand waarvan ik heel veel houd enorm aan het vechten is tegen een verschrikkelijke ziekte. Daarbij de trots dat we als nieuw team deze mooie ervaring met elkaar mogen delen.
Elk jaar tijdens de Roparun is het een rollercoaster aan emoties en ik ben blij dat ik dat met deze mensen mag delen.We beginnen met veel adrenaline en euphorie. We worden moe, de man met de hamer komt langs, we worden vervelend en kribbig, maar zodra we richting Nederland komen komt de euphorie weer terug. Alle mensen langs de kant… kippenvel. Ik hoop jullie daar te zien staan en weer mogen te vertellen hoe mooi deze run was. Tot dan!
Mijn naam is Jan Sterk, 36 jaar en werkzaam bij Axalta Nederland.
Afgelopen jaar heb ik samen met Kristel Jager de Roparun gelopen van Parijs naar Rotterdam, daar is de wens ontstaan om een eigen team te starten!
Mijn collega Willem Hartsuiker heeft zich ingezet om onze organisatie naamdrager én hoofdsponsor te laten zijn! Trots dat we aan de start staan als Team127 Axalta Nederland!
Stichting Roparun zamelt geld in voor palliatieve zorg onder het motto: “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”. Ik ben blij dat ik als teamcaptain en hardloper een steentje bij mag dragen aan dit geweldige doel!
Mensen die ziek zijn hebben vaak één doel, wij hebben de keuze om dit te doen!
Nu COVID-19 roet in het eten heeft gegooid voor editie 2020 zijn we alweer druk in voorbereiding voor editie 2021, uiteraard volgens de RIVM richtlijnen en worden we goed op de hoogte gehouden door Stichting Roparun met de opties voor Roparun 2021!
Ik ben Jaap van den Brun. Met 60 jaar de oudste van dit super team. In 2019 in Rotterdam voor het eerst in aanraking gekomen met de Roparun en daarna kreeg ik de kans om met Axalta Team127 van Jan en Kristel mee te gaan naar Parijs om voor het goede doel de Roparun te doen. Zelf heb ik een sport achtergrond van 40 jaar rugby dus niet echt een lange afstandloper maar mijn beroep als buschauffeur op een lijnbus sluit mooi aan bij mijn taak als chauffeur om de lopers te assisteren.
Ik ben Mirjam van Nieuwenhuijzen, 47 jaar en woon samen met mijn zoon in Alblasserdam. Dit is de eerste keer dat ik mee doe aan de Roparun. Ik ga mee als één van de lopers. De Roparun heeft een super mooie missie: ‘Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’. Twee jaar geleden heb ik zelf van dichtbij meegemaakt wat het betekent als iemand, die je dierbaar is, te horen krijgt dat hij uitbehandeld is. Pas dan besef hoe belangrijk het geld is dat met verschillende goede doelen wordt opgehaald. Ik wil graag een bijdrage leveren aan het goede doel van Roparun. Ik vind het super leuk dat ik dit met dit mooie team mag doen!
Ik ben Ruud Strootman, ben 56 jaar, gescheiden en vader van een zoon. Ik woon mijn hele leven lang al in Ridderkerk.Ben inmiddels alweer 34 jaar werkzaam als sales engineer bij een bedrijf dat zich bezig houd met voortstuwingen in de scheepvaart. Via Bianca werd me gevraagd of ik interesse / zin had om mee te gaan met Team 127, ze zochten nog een fietser. In het verleden heb ik met haar namelijk diverse malen mee gereden met “Ride for the Roses” ten gunste van het KWF-kanker-fonds, nadat mijn vader aan deze vreselijke ziekte was overleden. Ik hoefde er eigenlijk niet eens over na te denken om mee te doen voor dit goede doel. Het is voor mij ook de eerste keer dat ik mee doe aan de Roparun en hoop er samen met dit fantastisch Team127 een hele mooie ervaring van te maken en mijn steentje bij te kunnen dragen aan de missie “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”.
Ik ben André Erkelens-Koster en werk voor het mooie bedrijf Axalta. wat tevens de naam van ons team draagt.Voor het Axalta team 127 zal ik de rol van chauffeur op een van de begeleidende busjes gaan vervullen, iets waar ik nu al heel erg veel zin in heb.De RopaRun is voor mij niet nieuw, ik heb hem als fietser al eens meegedaan in 1996 en 1997, maar toen gingen we nog van Rotterdam naar Parijs.Ik denk dat het veel leuker is om het juist andersom te doen, want in Frankrijk hebben ze geen idee wat de RopaRun betekent en daardoor was er geen sfeer en gezelligheid bij aankomst in Parijs, iets wat er nu juist wel is in Nederland vanaf het moment dat de teams de grens overkomen.We hebben een zeer gezellig en energiek team, die er allemaal vol voor willen gaan en tevens ervoor willen zorgen dat we een grote financiële bijdrage aan de RopaRun gaan overmaken.
Ik ben Bianca Westermeijer, 50 jaar, getrouwd en ben trotse (schoon)moeder van een 25 jarige zoon Ricardo en zijn lieve vrouw Pamela.In het dagelijks leven werk ik in mijn eigen praktijk als Sporttherapeut, Functional Personal Trainer en BGN Gewichtsconsulente en geef daarbij op een sportschool in Bleiswijk gemiddeld 5 spinninguren per week. Sporten loopt echt als een rode draad door mijn leven heen.Regelmatig werd ik gevraagd door Roparun teams of ik als sportmasseur mee wilde gaan maar, ondanks dat ik het doel een warm hart toedraag, het ontbrak me aan voorbereidingstijd en er zaten geen bekenden in het team.Hoe mooi is het dan dat ik met mijn vrienden Kristel, Ilona, Chantal, Ruud en Patrick de koppen bij elkaar staken en ons aansloten bij een nieuw te vormen groep: Axalta team 127.Met nog hele leuke teamgenoten erbij zijn we als één familie en gaan er een geweldig weekend van maken.Ik ga, samen met Patrick, er voor zorgen dat de spieren van de sporters in goede conditie blijven tijdens onze tocht van Parijs naar Rotterdam.Als sporttherapeut zet ik letterlijk kracht bij aan de missie van Roparun:“Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven.”
Ik ben Dan Balvers, 42 jaar jong, getrouwd met Rani en trotse vader van 2 geweldige dochters Zoë en Shelby.In het dagelijkse leven ben ik onderhoud en service inspecteur verwarmingsinstallaties. Sinds een jaar of twee ben ik gaan hardlopen en ik moet zeggen dat het echt verslavend is. Al een aantal jaren moedigen wij de Roparunners en vrienden die meelopen op diverse plaatsen in de Hoekse Waard en bij het Familiehuis aan. Daar is het bij mij gaan kriebelen dat ik dat ook wilde meemaken en in 2020 gaat dit dus ook gebeuren. Iedereen in zijn of haar leven kent mensen met verschrikkelijke ziektes. Dit is 1 van de redenen dat ik met trots nu kan zeggen dat ik ook een Roparunner ben, en ik hoop dat ik dit nog vele jaren kan en mag blijven zeggen om voor dit mooie doel te lopen!
Ik ben Chantal Groeneweg (41 jaar) en woon met mijn man en 2 kinderen in Maasdam. Ik werk 3 dagen in de week als administratief medewerkster bij een banketbakkerij.Mijn hobby’s zijn hardlopen, wandelen en lezen. Daarnaast trekken wij er graag met het gezin op uit en maken wij graag tijd vrij voor onze hechte vriendengroep.Helaas hebben wij in de familie en kennissenkring ook te maken (gehad) met verschrikkelijke ziektes. Mensen die van de ziekte hebben gewonnen, er helaas aan zijn overleden en zelfs die er nu tegen vechten.Sinds een aantal jaar lopen mijn zus (Ilona), beste vriendin (Kristel) en sinds vorig jaar ook een hele goede vriend (Jan) mee. Ieder jaar stond ik te genieten langs de lijn. Ik wilde ook wel wat betekenen voor de Roparun, maar wist niet goed wat. De kans om met dit team mee te gaan heb ik met beide handen aangegrepen. Ik heb de rol van navigator en ik zal me voor de volle 100% inzetten voor het team en de Roparun. Ik heb er heel veel zin in. We gaan er met zijn allen een feestje van maken!
Mijn naam is Ilona Groenewegen, 39 jaar en samen met mijn partner en 2 kinderen woonachtig in Puttershoek.
Ik ben als loper verbonden aan Team 127 en doe voor de 5e keer mee met de Roparun.
Roparun is voor mij dé sportieve manier om geld in te zamelen voor goede doelen, die allemaal aan kanker te linken zijn.
Roparun staat voor mij natuurlijk voor het goede doel, maar ook emoties, gezelligheid en plezier zijn voor mij onderdelen van de Roparun en dit jaar mag ik dat voor het eerst gaan delen met familie en vrienden. Ik heb er zin in!!!
Ik ben Etiënne Deelen, 35 jaar oud getrouwd en vader van drie kinderen.Naast mijn werk als Maatvoerder vind ik het heerlijk om in mijn vrije tijd te sporten. Hardlopen maar ook fietsen zijn wel mijn favoriete sporten om te doen.
Al een tijdje loop ik met het idee om mee te doen met de Roparun, uiteindelijk ben ik via Jan in contact gekomen met Team127.Voor mij is het de eerste keer dat ik mee doe met de Roparun, mijn taak bij het team zal loper zijn.Het spreekt mij erg aan om met een team samen iets neer te zetten voor zieke mensen die dit echt nodig hebben.
Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen en ik heb er zin in!
Dominic Schepen, 38 lentes jong en een grote passie voor sport zoals hardlopen, mountainbiken en wielrennen: dus absoluut geen bankzitter 😊 .
Ik werk op een middelbare school als docent en doe dit met veel plezier. Ik ga dit jaar voor de 6e keer mee met het sportieve avontuur wat de Roparun heet! Ook houd ik mij bezig met de doorkomst van de Roparun door Klaaswaal. De Roparun brengt voor mij veel emotie, mooie momenten met andere in het team en uiteindelijk ontzettend veel positieve energie. De Roparun is voor mij één grote sportieve prestatie, maar hetgeen waar wij het voor doen vind ik nog veel mooier: geld ophalen voor de goede doelen tegen die verschrikkelijke ziekte. Ook om mij heen heb ik dierbaren die leiden aan deze verschrikkelijke ziekte, waaronder een ouder van een leerling, maar ook een leerling zelf en helaas heb ik ook dierbaren verloren, zoals mijn opa en oma op jonge leeftijd. Dit blijft gewoon in je achterhoofd zitten als je met de Roparun bezig bent en dit geeft je een boost om er weer voor te gaan! Ik heb ontzettend veel zin in de nieuwe editie, al is het aangepast door corona, we gaan ervoor!
Mijn naam is Jaco Stevens, 42 jaar. Getrouwd met Wendy, samen trotse ouders van drie prachtige kinderen (Jamie, Sam en Jula) en woonachtig in Alblasserdam.
De Roparun ken ik alleen nog van de doorkomsten in de regio. Dit jaar is mijn eerste deelname en ik ben ontzettend benieuwd naar de ervaringen, verhalen en het samen volbrengen van deze run. Bij de eerste training merk je direct de band onderling en de drive die iedereen heeft op zijn of haar eigen manier.
Voetbal is mijn grootste sportverslaving, maar niet meer actief. Voor het sportieve mag ik graag hardlopen en fietsen. Puur ter ontspanning, maar ook om het lichaam goed aan het werk te zetten. Mijn rol is fietser, en stiekem hoop ik ook nog de hardloopschoenen aan te mogen doen.
Via Jan ben ik bij dit schitterende team terecht gekomen. Naast de sportieve uitdaging is natuurlijk ook het doel waarvoor we lopen niet te onderschatten. Dat ik daar een onderdeel van mag zijn maakt mij trots en geeft ook extra motivatie om straks een mooie (team)prestatie neer te zetten. Ik kijk er naar uit!
Ik ben Kirsten Bouwer, 39 jaar en woon in Noord Holland. De slogan van de Roparun “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven” spreekt mij erg aan en ik draag daar graag mijn steentje aan bij. Omdat ik zelf geen hardloper ben, ben ik blij dat ik als fietser dit team mag versterken. Tot in Rotterdam!
Ik ben Patrick Bjorkman, 46 jaar, getrouwd en woonachtig in Barendrecht. Naast mijn dagelijkse werkzaamheden als Warehousemanager bij de firma Nedelko zet ik me graag in voor goede doelen. De Roparun stond altijd nog bovenaan mijn lijstje, 4 jaar geleden ben ik voor het eerst mee geweest als Sportmasseur en daarbij het op en afbouwen van het basiskamp. Ondanks dat het afzien is ben je op elkaar aangewezen en moet je samenwerken als team. Plezier, emoties en irritaties ze komen allemaal voorbij in dit bijzondere weekeind, en bij het bereiken van de Finish heb je het besef waar je het allemaal voor doet. Die ene “missie” waar we met het hele team voor gaan: Leven toevoegen aan de dagen waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven. Helaas verliezen we mensen aan verschrikkelijke ziektes en ook ik heb veel dierbare verloren, maar met de inzet van vele mensen kunnen we doelen bereiken, zoals zo veel mogelijk geld ophalen om deze doelen te steunen. Samen met mijn mede Sportmasseur/therapeut Bianca kunnen wij door jaren lange ervaring met sporters en topsporters een bijdrage leveren aan Team 127. Naast de lopers en fietsers zijn ook de chauffeurs en de catering van groot belang waarin ieder zijn taak heeft om samen te zorgen dat het hele team veilig over de finish komt Dit wordt mijn 4 e Roparun, en vergeet niet, er is maar 1 echt virus en dat is het ROPARUN VIRUS!
Ik ben Jeffrey Keim, 28 jaar en woonachtig in Rotterdam. Ben zelf aardig sportief, maar (zaal)voetbal is wel mijn nummer 1 sport. Dit wordt mijn 3e Roparun en het is sinds de 1e dag dat ik eraan begon iets waar ik altijd aan mee zou willen doen. De slogan van de Roparun is voor mij iets waar ik veel waarde aan hecht en daarom ben ik trots dat ik daar elke keer weer mijn steentje aan mag bijdragen. Deze run zal ik meedoen als fietser en deels als navigator. Daar heb ik heel veel zin in en met zo’n mooi team gaan we voor een mooie prestatie!
Mijn naam is Frank van Leeuwen, 36 jaar, getrouwd, en vader van twee kinderen. Jan & Kristel hebben mij gevraagd (in september 2019) om onderdeel van het team te worden waar ik uiteraard volmondig JA op zei omdat het een unieke kans is om bij zo’n mooi team aan te sluiten en uiteraard de achterliggende gedachte waar de Roparun zich voor inzet. Helaas heb ik begin 2020 een rugblessure opgelopen waardoor trainen lastig werd en na het herstel begon de Corona pandemie, hierdoor kwam er een begin aan veel onzekerheid voor mijn bedrijf en heb ik veel tijd moeten steken in het overeind houden/doordraaien van het bedrijf. Deze opdracht is, tot op heden, gelukt maar biedt geen garantie. We zullen alle zeilen moeten bijzetten om deze crisis te overleven. Vanwege een blessure had ik in de oude vorm (pinksterweekend) nooit op tijd fit geweest maar met het verplaatsen van het evenement naar oktober (wat voor mij persoonlijk beter uitkomt) kan ik mij weer voor 200% geven en zal ik als volwaardig lid op de fiets stappen en de toppers die lopen ondersteunen tijdens dit mooie evenement! Ik heb er zin in en op naar een mooie team prestatie ondanks de gewijzigde route.
Wil je ons team of een van ons persoonlijk steunen?
https://www.roparun.nl/nl/teams/alle-teams/#/teams/127